Ονομασία προϊόντος: 4-Υδροξυβενζαλδεϋδη

ρ-υδροξυβενζαλδεΰδη;

PHBA;

Αριθμός CAS .: 123-08-0

Μοριακός τύπος: C7H6O2

Μοριακό βάρος: 122.1213

Δομικός τύπος:

Πυκνότητα: 1.226g / cm3

Χρήσεις:Είναι σημαντικό εξαιρετικό χημικό προϊόν και ενδιάμεσο για οργανική σύνθεση, με ευρεία χρήση σε βιομηχανίες φαρμακευτικών, αρωματιστών, φυτοφαρμάκων, ηλεκτρολυτικών και υγρών κρυστάλλων. Στη φαρμακευτική βιομηχανία, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη σύνθεση ενδιάμεσων σουλφοναμιδίων όπως η συνεργική αποστείρωση ευρέος φάσματος TMP, η αμπικιλλίνη και ημι-συντεθειμένη πενικιλίνη (από του στόματος) καθώς και το ενδιάμεσο του d - (-) - π-υδροξυ φαινυλοπικραμικού. Στη βιομηχανία αρωματιστή, χρησιμοποιείται κυρίως σε βατόμουρο κετόνη, μεθυλ βανιλλίνη, αιθυλ βανιλλίνη, ανισική αλδεΰδη και αρωματιστή νιτριλίου. Στη βιομηχανία φυτοφαρμάκων, χρησιμοποιείται κυρίως για τη σύνθεση εντομοκτόνου νέου τύπου, ζιζανιοκτόνου, ο-βρωμοβενζονιτριλίου και υδροξυλοκαζονίου. Στη βιομηχανία ηλεκτρολυτικής επικάλυψης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως λαμπρυντικό ηλεκτρολυτικής επικάλυψης χωρίς νέο κυανογόνο.

1. Υπάρχουν πολλές διαδικασίες για την παραγωγή της π-υδροξυβενζαλδεΰδης. Προς το παρόν, η βιομηχανική παραγωγή περιλαμβάνει κυρίως φαινόλη, ρ-κρεσόλη, ρ-νιτροτολουόλιο και άλλες πρώτες ύλες.

2. Η μέθοδος φαινόλης μπορεί να χωριστεί σε αντίδραση Reimer Tiemann, αντίδραση gattermann, διαδρομή φαινόλης Τριχλωροακεταλδεΰδης, διαδρομή φαινόλης γλυοξυλικού οξέος, διαδρομή φαινολικής φορμαλδεΰδης κ.λπ. Η διαδικασία φαινόλης χαρακτηρίζεται από εύκολη πρόσβαση σε πρώτες ύλες, απλή διαδικασία κατασκευής, χαμηλή απόδοση και υψηλή κόστος.
Η διαδικασία του ρ-νιτροτολουολίου για την παραγωγή ρ-υδροξυβενζαλδεϋδης περιλαμβάνει τρία στάδια: μείωση οξείδωσης, διαζώτωση και υδρόλυση.

3. Καταλυτική οξείδωση Ρ-κρεσόλης, η διαδικασία είναι να οξειδώνεται άμεσα η ρ-κρεσόλη σε ρ-υδροξυβενζαλδεΰδη με αέρα ή οξυγόνο υπό τη δράση του καταλύτη.

Η συγκεκριμένη ροή διεργασίας έχει ως εξής: προσθέστε ρ-κρεζόλη, υδροξείδιο νατρίου και μεθανόλη σε δοχείο πίεσης από ανοξείδωτο χάλυβα, αναδεύστε μέχρι να διαλυθεί πλήρως, προσθέστε οξικό κοβάλτιο για να σφραγίσει τον αντιδραστήρα, αυξήστε τη θερμοκρασία σε 55 ℃ και αρχίστε να εισάγετε οξυγόνο, διατηρήστε την πίεση στο δοχείο στα 1.5MPa και αντιδράστε για 8-10 ώρες, ελέγξτε αυστηρά το ρυθμό ροής οξυγόνου στη διαδικασία αντίδρασης και εγκαταστήστε σύστημα ψύξης πηνίου στο δοχείο, όταν η θερμοκρασία αυξάνεται, το δοχείο θα παρασχεθεί Το νερό ψύξης μπορεί να συνδεθεί. Αυτή τη στιγμή, το πηνίο αρχίζει να συνδέεται με νερό ψύξης, να ελέγχει αυστηρά τη συνολική ποσότητα οξυγόνου και να διατηρεί τη θερμοκρασία στο βραστήρα σε περίπου 60℃. Στο τέλος της αντίδρασης, το υλικό τοποθετείται στο πρωτογενές αυτόκλειστο, ο διαλύτης μεθανόλη εξατμίζεται και ανακυκλώνεται και προστίθεται υδροχλωρικό οξύ μετά την προσθήκη νερού για αλάτι. Το στερεό-υγρό υλικό διηθείται με φυγόκεντρο και το ληφθέν στερεό ξηραίνεται σε κλίβανο κενού περίπου στους 60 ° C℃ για 3-5 ώρες, τότε μπορεί να ληφθεί π-υδροξυβενζαλδεϋδη με περιεκτικότητα άνω του 98%.